|
หัวข้อ: ...ห้องประจำ... เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 02 เมษายน 2010, 10:44:AM ...มาเขียนกลอนตอนเศร้าให้เขาอ่าน
กลอนไม่หวานจึงไม่เพราะเสนาะหู กลอนเก่า-เก่ากับคนเหงาเขาไม่ดู กลอนไร้คู่ใครจะอยู่เข้ากู่กลอน ...เข้ามาบ่อยค่อย-ค่อยเขียนสังเวียนเศร้า ประจำเราเป็นเสาหลักพักอักษร ห้องอกหักประชดทดเป็นตอน มาอาวรณ์กลอนบทเศร้าเข้าประจำ ...อยากจะเข้าห้องอื่นกลัวฝืนเขียน ไม่ได้เซียนกลอนรักชักถลำ ขอเคียงข้างห้องเช่ากลอนเศร้านำ กลอนรักล้ำย้ำรอก่อนค่อยจรไป ...กลอนประจำนำร่องท่องกลอนเศร้า อกหักเฝ้าเข้ามาหยอกหลอกหวั่นไหว มาสลักรักคุดเป็นจุดใน ลบล้างใจก็ไม่ออกช่วยบอกที ...จะได้หายเขียนกลอนเศร้ามาเล่าบอก หายซ้ำชอกตอกอกให้หลบหนี มีกลอนรักปักดำนำชีวี ลาสักทีหนีกลอนเศร้าอย่าเฝ้านำ.... emo_06 emo_06 emo_29 emo_29 หัวข้อ: Re: ...ห้องประจำ... เริ่มหัวข้อโดย: จะไม่เด็ด ที่ 02 เมษายน 2010, 11:35:AM ชอบกลอนเหงาแต่ตอนใหนไม่อาจรู้ ลองแต่งดูเผื่อเข้าใจเหตุใดถลำ หลงไปอยู่ในภวังค์เหงาเฝ้าฝังจำ จึงร่ายคำเป็นกลอนเหงา..เศร้าจริงเชียว ...อิอิ..แบบว่า..ชอบกลอนเหงาเหมือนกันนะจ๊ะ หัวข้อ: Re: ...ห้องประจำ... เริ่มหัวข้อโดย: จ้อง เจรียงคำ ที่ 02 เมษายน 2010, 02:09:PM ...มาเขียนกลอนตอนเศร้าให้เขาอ่าน กลอนไม่หวานจึงไม่เพราะเสนาะหู กลอนเก่า-เก่ากับคนเหงาเขาไม่ดู กลอนไร้คู่ใครจะอยู่เข้ากู่กลอน ...เข้ามาบ่อยค่อย-ค่อยเขียนสังเวียนเศร้า ประจำเราเป็นเสาหลักพักอักษร ห้องอกหักประชดทดเป็นตอน มาอาวรณ์กลอนบทเศร้าเข้าประจำ ...อยากจะเข้าห้องอื่นกลัวฝืนเขียน ไม่ได้เซียนกลอนรักชักถลำ ขอเคียงข้างห้องเช่ากลอนเศร้านำ กลอนรักล้ำย้ำรอก่อนค่อยจรไป ...กลอนประจำนำร่องท่องกลอนเศร้า อกหักเฝ้าเข้ามาหยอกหลอกหวั่นไหว มาสลักรักคุดเป็นจุดใน ลบล้างใจก็ไม่ออกช่วยบอกที ...จะได้หายเขียนกลอนเศร้ามาเล่าบอก หายซ้ำชอกตอกอกให้หลบหนี มีกลอนรักปักดำนำชีวี ลาสักทีหนีกลอนเศร้าอย่าเฝ้านำ.... emo_06 emo_06 emo_29 emo_29 มาอ่านกลอนตอนเศร้าเศร้า...ยามเขาเขียน เฝ้าแวะเวียนมิว่างเว้นจนเย็นย่ำ ซึมซับหมดจรดร้อยทุกถ้อยคำ เศร้า-เหงา-ช้ำ ซ้ำแทรก...กระแทกใจ คำอ่อนช้อยร้อยพจน์จนหดหู่ ราวถูกขู่คุกคามให้หวามไหว สะท้านสะเทือนเหมือนถูกต้อนเข้าฟอนไฟ ลามรุกไล่ไหม้เผา...เถ้าอารมณ์ กลอนรักรัก ใคร่ใคร่..ใจมิกล้า กลอนนอนมานั้นหรือ...คือกลอนขม ที่สะท้อนถึงหัวอก..ฟกช้ำ-ตรม กองทับถมจมร่าง..ไม่ต่างกัน emo_33 หัวข้อ: Re: ...ห้องประจำ... เริ่มหัวข้อโดย: Kotchanan ที่ 02 เมษายน 2010, 03:27:PM ก็ยังเตรียมใจรับกับความโศก ที่สับโขกหัวใจให้โศกศัลย์ จึงเขียนกลอนอ้างว้าง,พลางจาบัลย์ กลอนรักฉันเขียนไม่ได้ยามไร้เธอ ** สวัสดีค่ะทุกท่าน.. emo_10 หัวข้อ: Re: ...ห้องประจำ... เริ่มหัวข้อโดย: ธาตรี พฤกษา ที่ 02 เมษายน 2010, 03:42:PM เขียนกลอนมาหลายปีป่านนี้แล้ว แต่วี่แวว กลอนรักนี้ หามีไม่ เขียนกลอนอื่นหมื่นแสนเป็นแก่นไป เขียนกลอนรัก...เขียนยังไง...ก็ไม่เป็น! emo_82 ธาตรีฯ หัวข้อ: Re: ...ห้องประจำ... เริ่มหัวข้อโดย: ตะวันฉาย ที่ 02 เมษายน 2010, 04:48:PM มาอ่านกลอนตอนเศร้าเศร้า...ยามเขาเขียน เฝ้าแวะเวียนมิว่างเว้นจนเย็นย่ำ ซึมซับหมดจรดร้อยทุกถ้อยคำ เศร้า-เหงา-ช้ำ ซ้ำแทรก...กระแทกใจ คำอ่อนช้อยร้อยพจน์จนหดหู่ ราวถูกขู่คุกคามให้หวามไหว สะท้านสะเทือนเหมือนถูกต้อนเข้าฟอนไฟ ลามรุกไล่ไหม้เผา...เถ้าอารมณ์ กลอนรักรัก ใคร่ใคร่..ใจมิกล้า กลอนนอนมานั้นหรือ...คือกลอนขม ที่สะท้อนถึงหัวอก..ฟกช้ำ-ตรม กองทับถมจมร่าง..ไม่ต่างกัน emo_33 ..คำอ่อนช้อยร้อยพจพ์ยังลดค่า กลอนนำพามาโบกให้โศกศัลย์ กลอนบทเศร้าเผาไหม้บรรลัยกัลป์ กลอนรักฉันได้แค่ฝันเท่านั้นเธอ ...ไฟสุ่มทรวงห้วงลึกผนึกแน่ กับรักแท้แพ้พ่ายทายเสนอ จึงมีกลอนบทเศร้าเฝ้าละเมอ ได้แต่เพ้อเจอกลอนโศกโฉลกใจ... หัวข้อ: Re: ...ห้องประจำ... เริ่มหัวข้อโดย: ❀ทะเล้น..กวี บทพิเศษ❀ ที่ 02 เมษายน 2010, 08:06:PM กลอนยามเศร้า มันเปลี่ยวเปล่า เข้าในใจ
เขียนเมื่อไหร่ น้ำตาไหล รินเสมอ ท่วงทำนอง ทุกถ้อยคำ ที่บ่นเพ้อ บรรเลงเจอ เพียงความเหงา เคล้าในใจ บทกลอนรัก ยากยิ่งนัก จะเขียนได้ กลั่นทั้งใจ ทำอย่างไร ไม่เคยเห็น ท่วงทำนอง ของความรัก ที่อยากเป็น เช้าจรดเย็น คำที่เห็น คือเหงาใจ หัวข้อ: Re: ...ห้องประจำ... เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 02 เมษายน 2010, 08:55:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_143.gif) ก็ยังเตรียมใจรับกับความโศก ที่สับโขกหัวใจให้โศกศัลย์ จึงเขียนกลอนอ้างว้าง,พลางจาบัลย์ กลอนรักฉันเขียนไม่ได้ยามไร้เธอ(คุณบัว..กชนันท์) ** สวัสดีค่ะทุกท่าน.. emo_10 ๐ เฝ้าแต่เขียน..เวียนวน..บนความว่าง เผื่อทุกอย่าง..จางไป..ยามใจเผลอ แต่สุดท้าย....พ่ายแพ้..เพียงแค่เจอ ก็ละเมอ..เพ้อพก..แม้อกครวญ ๐ อยากเขียนกลอน..อ้อนรัก..อีกสักหน กลับไม่พ้น..กลอนช้ำ..ให้กำสรวล ยามอกหัก..รักพัง..กลอนยังรวน เหมือนถูกตรวน..ล่ามตรึง..ถึงทรวงใน..(พี่แจ็คกี้) emo_25 ๐ เขียนแล้วลบลบเขียนเวียนหลายรอบ ยามน้ำขอบนัยน์ตาเริ่มบ่าไหล วนอยู่กับหน้าเธอดั่งเจอไฟ คำถูกไหม้เหือดแห้งแรงร่วงลง ๐ เขียนกลอนรักทุ่มใจใส่จนหมด บ่อยน้ำตาจึงหยดรสพิษสง ร่างกลอนไปปล่อยจิตชิดอนงค์ เสร็จบรรจงลูบไล้..คล้ายให้เธอ..(ระนาดเอก) emo_12 (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_146.gif) หัวข้อ: Re: ...ห้องประจำ... เริ่มหัวข้อโดย: พิมพิลาไลย ที่ 02 เมษายน 2010, 10:52:PM (http://i302.photobucket.com/albums/nn101/MrA2Z/Dividers/1422939yo2vz0zw9n.gif) ตัวพิมเล่าไม่เหงาเศร้าเท่าไร โลดแล่นไปทุกห้องท่องอักษร เพราะอารมณ์ปรวนแปรไม่แน่นอน จึงมีกลอนหลายแบบแนบส่งมา (http://i302.photobucket.com/albums/nn101/MrA2Z/Dividers/132885kletf8k4y4.gif) พิมพิลาไลย หัวข้อ: Re: ...ห้องประจำ... เริ่มหัวข้อโดย: p^boy ที่ 02 เมษายน 2010, 11:34:PM เขียนกลอนเศร้าเคล้าซึ้งได้ถึงแก่น
ถ้าหากแม้นรักใหม่ไม่หวนหา คงต้องครองห้องเศร้าเจ้าน้ำตา กลั่นออกมาหยดติ๊งๆ สิ่งสมควร จมอยู่กับความหลังชอบนั่งเศร้า สายตาเหงาเหมอลอยคอยรักหวน เขียนกลอนพร่ำคำเจ็บมาเก็บครวญ รักไม่หวนชวนเพ้อละเมอคำ หัวข้อ: Re: ...ห้องประจำ... เริ่มหัวข้อโดย: ..ทักษมน.. ที่ 02 เมษายน 2010, 11:48:PM แต่บางคนแกล้งเค้นทำเป็นเศร้า
มาสุ่มเดาแต่ไม่เนียนเขียนก็ขำ แต่บางคนชีวิตเหงาเศร้าประจำ กลับเผยคำว่าเป็นสุข....ทุกข์ไม่เคย บ้างก็บอกไม่ถนัดขัดกลอนรัก แต่ก็มักลื่นไหลไขเฉลย ทำอ่อนคอรอเหงา...แต่เปล่าเลย คู่ชิดเชยชวนชม..ออกถมไป อย่างคุณธาตรี...พี่ระนาด...เป็นคน เอ้ย..เป็นต้น (อะ อะ จะใช้สิทธิ์พาดพิง...เหรอคะ) หัวข้อ: Re: ...ห้องประจำ... เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 03 เมษายน 2010, 12:27:AM อยากจะแต่งกลอนเศร้ากับเขาบ้าง
ต้องคอยสร้างอารมณ์ข่มใจเหงา อ่านกลอนช้ำคร่ำครวญจวนซึมเซา เกือบจะเศร้าจวนเจียนอยู่หลายครา เคยอกหักรักคุดสุดกำสรวญ รักเรรวนจวนเจียนจะเป็นบ้า ต้องเมาเหล้าให้ลืมรักหนักอุรา นั่นผ่านมาหลายปีจนเลือนลาง รักผิดหวังสมหวังเรายังอยู่ ยังต้องสู้ต่อไปในโลกกว้าง เมื่อชีวิตนี้คือการเดินทาง ทุกๆอย่างผ่านไปไม่ย้อนมา เมื่อเราก้าวเดินผ่านสายธารเชี่ยว ย่อมเก็บเกี่ยวประสบการณ์ที่ล้ำค่า ไม่ร้องไห้ให้ใครเห็นน้ำตา เดินเชิดหน้าต่อไปด้วยใจทะนง (จริงจังมากไปไหมนี่) emo_87 emo_84 emo_82 emo_73 emo_94 emo_87 หัวข้อ: Re: ...ห้องประจำ... เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 03 เมษายน 2010, 01:23:AM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_143.gif) ก็ยังเตรียมใจรับกับความโศก ที่สับโขกหัวใจให้โศกศัลย์ จึงเขียนกลอนอ้างว้าง,พลางจาบัลย์ กลอนรักฉันเขียนไม่ได้ยามไร้เธอ(คุณบัว..กชนันท์) ** สวัสดีค่ะทุกท่าน.. emo_10 ๐ เฝ้าแต่เขียน..เวียนวน..บนความว่าง เผื่อทุกอย่าง..จางไป..ยามใจเผลอ แต่สุดท้าย....พ่ายแพ้..เพียงแค่เจอ ก็ละเมอ..เพ้อพก..แม้อกครวญ ๐ อยากเขียนกลอน..อ้อนรัก..อีกสักหน กลับไม่พ้น..กลอนช้ำ..ให้กำสรวล ยามอกหัก..รักพัง..กลอนยังรวน เหมือนถูกตรวน..ล่ามตรึง..ถึงทรวงใน..(พี่แจ็คกี้) emo_25 ๐ เขียนแล้วลบลบเขียนเวียนหลายรอบ ยามน้ำขอบนัยน์ตาเริ่มบ่าไหล วนอยู่กับหน้าเธอดั่งเจอไฟ คำถูกไหม้เหือดแห้งแรงร่วงลง ๐ เขียนกลอนรักทุ่มใจใส่จนหมด บ่อยน้ำตาจึงหยดรสพิษสง ร่างกลอนไปปล่อยจิตชิดอนงค์ เสร็จบรรจงลูบไล้..คล้ายให้เธอ..(ระนาดเอก) emo_12 (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_146.gif) ๐ หยาดน้ำตา..บ่าริน..จนสิ้นแล้ว ยังคงแนว..กลอนช้ำ..นำเสนอ แม้นเรียงซ้าย..ป้ายขวา..จนตาเบลอ ยังเยิ่นเย้อ..เพ้อพล่าม..กับความตรม ๐ จะจารจด..บทกลอน..ดูอ่อนล้า ทุกถ้อยพจน์..รจนา..พาขื่นขม กลอนรักหวาน..กาลก่อน..กลับย้อนคม กลายเป็นกลอน..ระทม..ช่างสมควร..(พี่แจ็คกี้) ๐ ตาที่แววประกายคล้ายแสงเพชร คือน้ำตาพี่เล็ดเม็ดปั่นป่วน เสียงที่เปล่งถ้อยขานเริ่มพานรวน เพราะใจล้วนสั่นคลอนสะท้อนตรม ๐ มือที่อยากไขว่คว้ากลับพาร่วง เมื่อทุกข์หน่วงเพราะนางอย่างสาสม หน้าที่เคยสบตาคราชื่นชม กลับต้องก้มสู่ถนนคนละทาง..(ระนาดเอก) emo_12 หัวข้อ: Re: ...ห้องประจำ... เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 03 เมษายน 2010, 02:20:AM อันชีวิต ผ่านกราย หลายท่วงท่า บ้างเริงร่า บ้างรันทด บ้างชดใช้ ถึงบทรัก รักจน แทบขาดใจ น้ำผึ้งไซร้ ยังน้อย ไม่เทียมทัน รสใดหนอ จะเท่า รสแห่งรัก ผูกสมัคร รักแท้ แผ่สุขสันต์ หวานละมุน อุ่นละมัย ยามใกล้กัน ดั่งสวรรค์ ชั้นฟ้า มาปรนเปรอ เมื่อวิมาน พังทะลาย กลายเป็นขม ต้องตรอมตรม จมปลัก กับรักเก้อ อกปวดร้าว หนาวเหน็บ เจ็บจริงเออ จนพร่ำเพ้อ คร่ำครวญ จวนสิ้นใจ นี่แหละคือ กำไร แห่งชีวิต ที่อุทิศ รักแท้ คอยแก้ไข ถึงจะเศร้า โศรกตรม สักเพียงใด ขอมีรัก ประดับไว้ ในอุรา emo_56 emo_55 ปรางค์ สามยอด แบบว่า หัวใจไม่ไร้รัก เอ... เข้าผิดห้องหรือเปล่า? emo_26 |