พิมพ์หน้านี้ - บทกลอนจากคนไร้ค่า

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนเหงา => ข้อความที่เริ่มโดย: คนไร้ค่า ที่ 26 มีนาคม 2010, 04:48:PM



หัวข้อ: บทกลอนจากคนไร้ค่า
เริ่มหัวข้อโดย: คนไร้ค่า ที่ 26 มีนาคม 2010, 04:48:PM
(http://www.klonthaiclub.com/pic/fell_001.jpg)

ชิงชัง..ไร้ค่า..น่าเศร้า
ตัวเรา..ไร้ค่า..อย่าหมาย
ได้เป็น..ที่รัก..ของใคร
หัวใจ..เจ็บช้ำ..คร่ำครวญ

เมื่อใด..ผู้คน..เห็นค่า
คงมี..ราคา..ชวนฝัน
วันนี้..ไร้ค่า..อนันต์
ไหวหวั่น..ขอจาก..ลาจร

(http://www.klonthaiclub.com/pic/fell_003.jpg)


หัวข้อ: Re: บทกลอนจากคนไร้ค่า
เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 26 มีนาคม 2010, 10:48:PM

([url]http://www.klonthaiclub.com/pic/fell_001.jpg[/url])

ชิงชัง..ไร้ค่า..น่าเศร้า
ตัวเรา..ไร้ค่า..อย่าหมาย
ได้เป็น..ที่รัก..ของใคร
หัวใจ..เจ็บช้ำ..คร่ำครวญ

เมื่อใด..ผู้คน..เห็นค่า
คงมี..ราคา..ชวนฝัน
วันนี้..ไร้ค่า..อนันต์
ไหวหวั่น..ขอจาก..ลาจร

([url]http://www.klonthaiclub.com/pic/fell_003.jpg[/url])


จะลา....ไปไหน....ใยหนี
ชีวี.....มีค่า....อย่าร้อน
หลายถิ่น....มากมาย....น่าจร
พักผ่อน....หายเปลี้ย....เพลียใจ

คนดี....มีค่า....อย่าเศร้า
ตัวเรา....ยังแช่ม...แจ่มใส
ช่วยเหลือ....ผู้คน....ทั่วไป
ฝันใฝ่....ในสิ่ง....ดีงาม

คิดดี....ทำดี....ไว้เถิด
เราเกิด....เป็นคน....อย่าหยาม
ตัวเอง....ต้องหมั่น....ติดตาม
รู้ความ....รู้คุณ....บุญทาน

“ลุงปรางค์ จ้า”


หัวข้อ: Re: บทกลอนจากคนไร้ค่า
เริ่มหัวข้อโดย: พิมพิลาไลย ที่ 26 มีนาคม 2010, 11:50:PM
(http://i258.photobucket.com/albums/hh275/karebearlv/Love/LoveMe.gif)
จงรัก...ตัวเอง...เอาไว้
ใส่ใจ...ห่วงใย...ไขขาน
ทิ้งไป...ใฝ่ฝัน...วันวาน
น้ำตาล...พาลขม...ลมลวง
(http://www.kaweeclub.com/emotion/1%20(38).gif)
ยังมี...สิ่งดี...ข้างหน้า
ชีวา...ค่ามี...ที่หวง
สู้ต่อ...เพื่อรอ...พุ่มพวง
ถ้าดวง...เราดี...มีชัย
(http://www.kaweeclub.com/emotion/1%20(38).gif)
ผ่านมา...ถือว่า...ได้พบ
ประสบ...การนั้น...หวั่นไหว
เข้มแข็ง...ด้วยแรง...แห่งใจ
คงไม่...ผิดหวัง...ดังเดิม


(http://www.kaweeclub.com/emotion/1%20(43).gif)
พิมพิลาไลย


หัวข้อ: Re: บทกลอนจากคนไร้ค่า
เริ่มหัวข้อโดย: คนไร้ค่า ที่ 28 มีนาคม 2010, 07:30:PM
ขอขอบคุณ..เพื่อนๆ..ชาวบ้านกลอน
ที่ได้สอน..ทางเดิน..แห่งชีวิต
ให้ตัวเรา..ได้รู้..จักเริ่มคิด
ไม่หลงผิด..เพราะใจตัว..เริ่มมัวหมอง

แลขอบคุณ..ลุงปรางค์..ช่วยชี้นำ
ให้ไม่ทำ..แลคิดผิด..อีกซ้ำสอง
อีกพิมพิ..ลาไลย..แม่เนื้อทอง
ชนทั้งผอง..หมายปอง..ความสุขใจ

ขอขอบคุณ..ผู้ที่..ใจสะอาด
ช่วยเติมแต่ง..แต่งวาด..ให้สดใส
ในวันนี้..ข้าพบ..ทางแห่งใจ
จักเดินไป..ไม่หวั่น..ซ้ำรอยเดิม


หัวข้อ: Re: บทกลอนจากคนไร้ค่า
เริ่มหัวข้อโดย: กวีพเนจร ที่ 28 มีนาคม 2010, 09:22:PM

จะขับกล่อม...อ้อนโอน...โยนกลอนหวาน
จะเศร้าพาล...อ่านเบื่อ...ระเรื่อขม
จะอกหัก...รักร้าง...ใจระทม
จะเพาะบ่ม...รักซึ้ง...ตรึงใจใคร

เพียงเสียงห้วง...ถ่วงนัก...จักรักสิ้น
เพียงฝังดิน...กริ่นเกรง...บทเพลงไหน
เพียงโดดเดี่ยว...ใช่เปลี่ยวกาย...กลัวไปไย
เพียงผ่านไซร้...พบหน้า...ก็ค่านัก


หัวข้อ: Re: บทกลอนจากคนไร้ค่า
เริ่มหัวข้อโดย: มานพ ที่ 11 เมษายน 2010, 10:08:PM

(http://www.klonthaiclub.com/pic/lover_006.gif)

พี่อ่านกลอน น้องสาว เจ้าหวั่นไหว
โถมีใคร ผลักไส ให้อกหัก
ที่น้อยใจ กลัวใคร จะไม่รัก
พี่ขอฝาก ดวงใจ ไว้ให้เธอ

 emo_47