|
หัวข้อ: ชำเลือง เริ่มหัวข้อโดย: speto ที่ 23 มีนาคม 2010, 03:13:PM หนึ่งนั่งจ้องมองหนึ่งให้พึงคิด ว่าจับผิดติดพิรุธสุดเปิดเผย
ชำเลืองรอบขอบข้างอย่างเคยเคย มิรู้เลยว่าหนึ่งจ้องมองอยู่นาน สักพักหนึ่งซึ่งสายตามาประสบ ใช่ว่าจบเมื่อสายตามาประสาน หนึ่งยังคิดชำเลื่องลอกออกอาการ ช่างหักหาญใจหนึ่งอย่างถึงใจ กรระแอมไอให้ได้ยินกันถิ่นทั่ว ให้นึกกลัวเกลงว่าข้าก็เห็น กระแอมไอหลายทีต่อคอขึ้นเอ็น ใช่หนึ่งเห็นคุณค่าว่าปราณี จะลงดาบอาญาด้วยกาชื่อ ให้นึกหรือคืออนาคตหนึ่งนี้ มิรู้เลยซึ่งโทษทัณอันตนมี ว่าถึงที่ชะตาขาดอนาถใจ จะลอกอย่างทางเขาใช่เขาถูก ด้วยตนผูกความคิดปิดสมอง ใยดูถูกตนเล่าเฝ้าแต่มอง มิคิดลองทำบ้างทางภูมิใจ ว่าตามอย่างทางเขาเราควรคิด กรองสักนิดพินิจชมสมเหตุไหม ลอกเอาชื่อเขามาว่าบรรลัย ตัวจะตายด้วยโง่โถอนิจจา ฟังเรื่องหนึ่งกับหนึ่งแล้วเป็นแนวคิด ว่าชีวิตใส่โขนใดใคร่ขอถาม จะตัวพระยักษ์อสูรสมุนพระราม ด้วยเล่นตามบทกำกับจับให้เป็น ครั้นถอดโขนตนเปล่าก็เท่านี้ ทุกผู้มีสี่ประการผ่านทุกข์เข็ญ ว่าเกิดแก่เจ็บตายใครไม่เป็น ฤ หลีกเล้นหลบลี้ไม่มีทาง แต่มีอย่างที่ต่างกันทุกท่านเอ๋ย ความดีเคยทำก่อต่อกันไหม แม้ว่าเจ็บแก่ชราถ้าตายไป ผู้อยู่ได้กล่าวขานนานชื่นชม |