|
หัวข้อ: ถึงดอกไม้ เริ่มหัวข้อโดย: Tian iew ที่ 22 มีนาคม 2010, 03:38:PM ทุกคนมอง..ว่าฉัน..นั้นมันเลว ทำชีวิต..เธอแหลกเหลว..ไม่มีดี คำว่ารัก..ทุกคำของ..ฉันที่มี เธอบอกเขา..ว่าคำนี้..คือคำลวง ******** วันเธอเจ็บ..ตรงหัวใจ..พี่ช้ำทรวง เธอเจ็บปวด..ดวงใจพี่..เจ็บยิ่งกว่า แต่ตัวเธอ..ไม่เคยมอง..ดูเลยว่า ชายพร่ำเพ้อ..คนนี่ล่ะ..ที่รักเธอ ******** เธอยังมอง..ว่าพีต่ำ..อยู่เสมอ ดินละเมอ..ก้อนนี้..มันไร้ค่า เธอไม่เคย..แม้รับฟัง..เสียงเพรียกหา ที่เศษดิน..นี้อาธรณ์..ห่วงหาเธอ ******** แต่ที่สุด..ถึงเธอว่า..พี่อย่างไร พี่ก็ยัง..ใจซื่อสัตย์..ไม่เปลี่ยนผัน กลอนบทนี้ อาจฟังดู ไม่เข้ากัน แต่มันกลั่น ด้วยหัวใจ ฉันที่มี ******** กลอนบทนี้ ไม่สำคัญ กับเธอนัก เพราะไม่ใช่ คนเธอรัก พร่ำเขียนหา แต่กลอนนี้ เขียนด้วยใจ ด้วยชีวา ของคนเลว ที่เธอด่า ไล่หนีไป ******** ในวันนี้..มันตั้งใจ..ทำทุกอย่าง เปลี่ยนกระทั่ง..แม้สันดาร..ที่เคยมี หวังแค่เพียง ว่าทุกสิ่ง คงจะดี เพียงพอที่ ใจนี้ บอกรักเธอ ******** ฝากกลอนบทนี้ถึงเธอด้วย หวังว่าคงจะรู้ว่าตอนนี้พี่เป็นเช่นไร http://www.klonthaiclub.com/index.php/topic,10378.msg84090.html#msg84090 (http://www.klonthaiclub.com/index.php/topic,10378.msg84090.html#msg84090) |