พิมพ์หน้านี้ - ขอมอบแด่คนที่ผมรักมาก...แต่เธอ...

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนอกหัก => ข้อความที่เริ่มโดย: chaipan1999 ที่ 21 มีนาคม 2010, 08:10:PM



หัวข้อ: ขอมอบแด่คนที่ผมรักมาก...แต่เธอ...
เริ่มหัวข้อโดย: chaipan1999 ที่ 21 มีนาคม 2010, 08:10:PM
emo_62ภาพความหลัง ครั้งก่อน ยังย้อนคิด
ยังตามติด ในห้วง ให้ห่วงหา
คอยแอบมอง น้องเจ้า ยอดนัยนา
เป็นแม่ค้า หน้ามน พี่คนจร

แอบเมียงมอง น้องนาง ช่างค้าขาย
ดูวุ่นวาย สาละวน จนเหนื่อยอ่อน
แต่ยังยิ้ม พิมพ์ใจ ไม่แง่งอน
สุดจะถอน สายตา ลาจากเธอ

เสียงใสใส พันผูก เรียกลูกค้า
พี่แทบบ้า หอบใจ ไปเสนอ
กลัวเจ้าถอย เหงาหงอย ปล่อยใจเก้อ
ขอทักเธอ เพียงครั้ง ก็ยังดี

น้องนั้นรับ ไมตรี ที่พี่ให้
แต่ไม่มอบ ดวงใจ มาให้พี่
ถึงเจ็บปวด รวดร้าว ยังทนมี
เพียงวจี เอ่ยทัก รู้จักกัน

พลันชะตา เหมือนว่า มีฟ้าแกล้ง
เสกสำแดง บทวิโยค ให้โศกศัลย์
พรากพี่ไกล จากน้อง สุดจาบัลย์
เหลือเพียงว้น คืนวาน ที่ผ่านมา

บัดนี้น้อง จากไป จากใจแล้ว
สิ้นเสียงแจ้ว เจื้อยสำเหนียก เคยเรียกหา
หากแต่ความ หลังซึ้ง คอยตรึงตรา
พี่ขอเก็บ ภาพน้ำตา ...จน..วัน..ตาย.....

 emo_111 emo_111 emo_111

ขอมอบให้เธอนิรันดร์...