|
หัวข้อ: มอบให้ลุงปรางค์ เริ่มหัวข้อโดย: chaipan1999 ที่ 13 มีนาคม 2010, 09:08:PM emo_50 emo_50เห็นยอดหญ้าเย้าลมแซมพรมข้าว emo_25 emo_25 ใต้ฟ้าหนาวราวจะรับเสียงขับขาน จากริ้วลมฟ้าโอบอุ้มก้องกังวาน ผกาขานรับแรงแสงอุ่นไอ emo_62หมู่ภมรร่อนชมลมยะเยือก ต่างบินเลือกโฉบชู้คู่ชิดใกล้ บ้างก็เกาะยอดเอนเล่นเปลไกว emo_111 บ้างก็ซุกบ้างก็ไซ้ผกานวล ผืนท้องทุ่งเขียวสะพัดตัดขอบฟ้า สีดอกหญ้าแซมขัดเป็นสัดส่วน emo_62หนุนนภาเอื้อพสุธาน่าเย้ายวน emo_62 หอมอบอวลไอแดดสาดแสงเรือง กลิ่นไอดินหอมฟุ้งจรุงจิต หวนให้คิดถึงนวลแรมแม่แก้มเหลือง พี่พรากเจ้าไกลนามาสู่เมือง emo_12อันรุ่งเรืองร่อแร่แลวุ่นวาย emo_12 emo_85 emo_85 emo_85 หัวข้อ: Re: มอบให้ลุงปรางค์ เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 14 มีนาคม 2010, 01:29:AM (http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/image0033.gif) อันลุงปรางค์นี้เป็นชาวนาไร่ ที่ยากไร้โบยบินจากถิ่นฐาน พเนจรร่อนเร่ขายแรงงาน ไปสู่ย่านทะเลทรายเพื่อขุดทอง หลายสิบปีผ่านไปด้วยใจสู้ เพื่อกอบกู้กายใจมิให้หมอง สู้ชิวิตเพื่อสร้างตัวอย่างลำพอง หวังเจอทองแต่ได้ทรายเข้ามาแทน ต้องจำพรากจากคู่อยู่โดดเดี่ยว สุดเปล่าเปลี่ยวอ้างว้างต่างแว่นแคว้น ดั่งหนึ่งสิงห์คะนองนามาต่างแดน ต้องจากแฟนอยู่กับทรายวุ่นวายใจ จะมีใครบ้างหนอขอมือด้วย ? ที่จะช่วยเกี่ยวก้อยมาเคียงใกล้ เป็นมิตรรักนักกลอนคนแดนไกล ร่วมเดินไปในวิมานลานกวี ได้ไหม? emo_55 ปรางค์ สามยอด (http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/2-2.gif) หัวข้อ: Re: มอบให้ลุงปรางค์ เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 21 มีนาคม 2010, 04:01:AM (http://img519.imageshack.us/img519/5229/220101.gif) ยามค่ำคืนมองดาราบนฟ้ากว้าง แจ่มกระจ่างพราวพริบบ้างริบหรี่ ดาวดวงเด่นเป็นสง่ายามราตรี บางดวงมีแสงนวลชวนรื่นรมย์ ดาวดวงหนึ่งงามละออคอตั้งบ่า สุดสายตาน่ามองปองสุขสม คงไม่ใช่แน่นอนวอนอย่าตรม ขอชื่นชมเพียงชายชะม้ายมอง เปรียบดั่งคนรักกันวันแรกพบ ขอเพียงสบสายตาน่ายกย่อง คบกันอย่างสบายยามหมายปอง เราต่างมองดูกันอย่างมั่นใจ ไม่ใช่สูงไม่ใช่ต่ำไม่จำฝืน ต่างสดชื่นคบกันไม่หวั่นไหว คบกันไปดูกันไปใจถึงใจ แม้อยู่ไกลเหมือนใกล้ใฝ่เคียงครอง ดั่งเราสองรักกันมั่นใจนัก ไม่มีศักดิ์สูงต่ำนำสนอง รักเพราะรักปักตรึงจึงจับจอง ขอรักน้องคนเดียวนิรันดร emo_55 ปรางค์ สามยอด (http://img519.imageshack.us/img519/5229/220101.gif) หัวข้อ: Re: มอบให้ลุงปรางค์ เริ่มหัวข้อโดย: chaipan1999 ที่ 21 มีนาคม 2010, 08:46:PM ([url]http://img519.imageshack.us/img519/5229/220101.gif[/url]) ยามค่ำคืนมองดาราบนฟ้ากว้าง แจ่มกระจ่างพราวพริบบ้างริบหรี่ ดาวดวงเด่นเป็นสง่ายามราตรี บางดวงมีแสงนวลชวนรื่นรมย์ ดาวดวงหนึ่งงามละออคอตั้งบ่า สุดสายตาน่ามองปองสุขสม คงไม่ใช่แน่นอนวอนอย่าตรม ขอชื่นชมเพียงชายชะม้ายมอง เปรียบดั่งคนรักกันวันแรกพบ ขอเพียงสบสายตาน่ายกย่อง คบกันอย่างสบายยามหมายปอง เราต่างมองดูกันอย่างมั่นใจ ไม่ใช่สูงไม่ใช่ต่ำไม่จำฝืน ต่างสดชื่นคบกันไม่หวั่นไหว คบกันไปดูกันไปใจถึงใจ แม้อยู่ไกลเหมือนใกล้ใฝ่เคียงครอง ดั่งเราสองรักกันมั่นใจนัก ไม่มีศักดิ์สูงต่ำนำสนอง รักเพราะรักปักตรึงจึงจับจอง ขอรักน้องคนเดียวนิรันดร emo_55 ปรางค์ สามยอด ([url]http://img519.imageshack.us/img519/5229/220101.gif[/url]) ได้เห็นถ้อย กลอนสดับ เสียงขับขาน เหมือนแสนนาน ไม่พบพาน กันเลยหนอ คิดถึงลุง แทบขาดใจ อยู่รอมร่อ ไม่ได้ต่อ โคลงกานท์ กันนานนม แล้วคุณลุง เป็นอย่างไร ช่วยบอกกล่าว เล่าเรื่องราว กล่าวขาน ให้สาสม ผมยังคอย ลุงอยู่ อย่างชื่นชม แทบอยากก้ม ซบ อกอุ่น ...ของลุงปรางค์... (เอ๊ะ!..ยังไง..) emo_82 emo_82 หัวข้อ: Re: มอบให้ลุงปรางค์ เริ่มหัวข้อโดย: พิมพิลาไลย ที่ 21 มีนาคม 2010, 10:03:PM ([url]http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/image0033.gif[/url]) อันลุงปรางค์นี้เป็นชาวนาไร่ ที่ยากไร้โบยบินจากถิ่นฐาน พเนจรร่อนเร่ขายแรงงาน ไปสู่ย่านทะเลทรายเพื่อขุดทอง หลายสิบปีผ่านไปด้วยใจสู้ เพื่อกอบกู้กายใจมิให้หมอง สู้ชิวิตเพื่อสร้างตัวอย่างลำพอง หวังเจอทองแต่ได้ทรายเข้ามาแทน ต้องจำพรากจากคู่อยู่โดดเดี่ยว สุดเปล่าเปลี่ยวอ้างว้างต่างแว่นแคว้น ดั่งหนึ่งสิงห์คะนองนามาต่างแดน ต้องจากแฟนอยู่กับทรายวุ่นวายใจ จะมีใครบ้างหนอขอมือด้วย ? ที่จะช่วยเกี่ยวก้อยมาเคียงใกล้ เป็นมิตรรักนักกลอนคนแดนไกล ร่วมเดินไปในวิมานลานกวี ได้ไหม? emo_55 ปรางค์ สามยอด ([url]http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/2-2.gif[/url]) (http://i258.photobucket.com/albums/hh275/karebearlv/flowers/Flowers-3.gif) เพราะต้องไป ทำงาน กร้านชีวิต พรหมลิขิต ขีดเส้น เป็นเช่นนี้ ขอให้จง อดทน นะคนดี ไม่นานปี คืนมา บ้านนาเรา อย่างน้อยนี้มีน้องรองรับพี่ กลอนกวีที่ต่อขออย่าเหงา รู้ว่าอยู่ต่างที่นี้ซึมเทรา พี่จงเอาบทกลอนมาวอนกัน (http://i652.photobucket.com/albums/uu242/sweetpotatopie40/Shabby%20Blogs%20Images/ShabbyBlogsDividerH.jpg) พิมพิลาไลย หัวข้อ: Re: มอบให้ลุงปรางค์ เริ่มหัวข้อโดย: สุวรรณ ที่ 21 มีนาคม 2010, 10:27:PM แวะมากล่าวขอบคุณลุงปรางค์ค่ะ ทื่ลุงแนะนำวิธีแก้ไขการวางตัวอักษรไว้เมื่อวาน
ขอบคุณมากนะคะ emo_47 ได้เห็นถ้อย กลอนสดับ เสียงขับขาน เหมือนแสนนาน ไม่พบพาน กันเลยหนอ คิดถึงลุง แทบขาดใจ อยู่รอมร่อ ไม่ได้ต่อ โคลงกานท์ กันนานนม แล้วคุณลุง เป็นอย่างไร ช่วยบอกกล่าว เล่าเรื่องราว กล่าวขาน ให้สาสม ผมยังคอย ลุงอยู่ อย่างชื่นชม แทบอยากก้ม ซบ อกอุ่น ...ของลุงปรางค์...(CHAIPAN) (เอ๊ะ!..ยังไง..) มองเห็นพจน์บทคำที่ฉ่ำรัก แทบกระอัก นั่งอ่านดั่งมนต์ขลัง น้อง CHAIPAN สลักได้น่ารักจัง พี่งี้ขำอักษรสร้างอย่างลงตัว...ฮาๆ ...(สุวรรณ) หัวข้อ: Re: มอบให้ลุงปรางค์ เริ่มหัวข้อโดย: who ที่ 22 มีนาคม 2010, 12:57:AM อยู่ต่างถิ่นแดนไทยไกลสุดหล้า ห่างสุดฟ้าเกินตาจะแลเห็น ด้วยภาระมากล้ำด้วยจำเป็น ทุกเช้าเย็นคำนึงถึงบ้านเรา อยู่กลางทรายมากมายแดดแรงกล้า ต้องอ่อนล้าเหน็ดเหนื่อยด้วยแดดเผา ทนอีกนิดแล้วกลับสู่ลำเนา คืนสู่เหย้าบ้านเราสุขยังคอย **ทักทายยามดึกเจ้าค่ะ** หัวข้อ: Re: มอบให้ลุงปรางค์ เริ่มหัวข้อโดย: Pamoo ที่ 22 มีนาคม 2010, 08:09:AM ([url]http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/image0033.gif[/url]) อันลุงปรางค์นี้เป็นชาวนาไร่ ที่ยากไร้โบยบินจากถิ่นฐาน พเนจรร่อนเร่ขายแรงงาน ไปสู่ย่านทะเลทรายเพื่อขุดทอง หลายสิบปีผ่านไปด้วยใจสู้ เพื่อกอบกู้กายใจมิให้หมอง สู้ชิวิตเพื่อสร้างตัวอย่างลำพอง หวังเจอทองแต่ได้ทรายเข้ามาแทน ต้องจำพรากจากคู่อยู่โดดเดี่ยว สุดเปล่าเปลี่ยวอ้างว้างต่างแว่นแคว้น ดั่งหนึ่งสิงห์คะนองนามาต่างแดน ต้องจากแฟนอยู่กับทรายวุ่นวายใจ จะมีใครบ้างหนอขอมือด้วย ? ที่จะช่วยเกี่ยวก้อยมาเคียงใกล้ เป็นมิตรรักนักกลอนคนแดนไกล ร่วมเดินไปในวิมานลานกวี ได้ไหม? emo_55 ปรางค์ สามยอด ([url]http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/2-2.gif[/url]) ความคิดถึงของคนไทยยามไกลบ้าน ดูเนิ่นนานเมื่อจากไปไม่หน่ายหนี ความคิดถึงถิ่นกำเนิดล้วนมากมี ปฐพีบ้านเราเฝ้ารอคอย ด้วยหน้าที่มีมาจึงลาจาก จำพลัดพรากจากไปให้เหงาหงอย คงคิดถึงคนทางบ้านนั่งใจลอย หวนละห้อยส่งใจไปไทยแลนด์ ถึงลุงปรางค์ห่างไปใครก็ห่วง จงลุล่วงกิจได้แม้ไกลแสน จึงได้ฝากอักษรานี้มาแทน ว่าแฟนๆยังคงรอต่อกลอนเอย... เข้าใจความรู้สึกของลุงปรางค์เป็นอย่างยิ่ง เพราะPamooก็เคยต้องจากครอบครัวไปอยู่ต่างแดน เกือบ30ปี แต่ตอนนี้ได้กลับมาอยู่บ้านเราแล้ว มีความสุขมากค่ะ เอาใจช่วยนะคะ สู้ๆ นะคะ Pamoo ค่ะ หัวข้อ: Re: มอบให้ลุงปรางค์ เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 24 มีนาคม 2010, 01:43:AM (http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/1_display16.jpg) ขอขอบคุณน้ำคำทุกฉ่ำหยด ที่ราดรดกลางใจให้สดชื่น เปรียบดั่ง โอเอซีสลิขิตคืน ที่พร่างพรมบนพื้นทะเลทราย ความสดชื่นจากน้ำใจมวลหมู่มิตร เข้าพิชิตความแห้งแล้งให้สลาย รู้สึกชุ่มฉ่ำชื้นทั้งใจกาย ความเดียวดายหายไปกับสายลม ถึงอยู่ไกลบ้านเราไม่เหงาแล้ว บ้านกลอนไทยดั่งมิตรแก้วสนิทสนม แจ้วจำนรรจ์หวานล้ำด้วยคำคม ขอพรพรหมถ้วนทั่วทุกตัวคน เทอญฯ emo_55 ลุงปรางค์ จ้า ขอบคุณภาพทะเลทรายสวยๆจากบล๊อก "ภาพทะเลทราย" ด้วยนะครับ (http://i271.photobucket.com/albums/jj142/paobunjin/bord1344.gif) |