|
หัวข้อ: "บทเรียนจากอดีต...ถึงความหวังในปัจจุบัน" เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 09 มีนาคม 2010, 08:05:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_009.png) อดีตขีดวิถี เถ้าธุลีมีให้เห็น สงครามลุกลามเย็น ในยุคเข็ญความเป็นไป กู้ชาติประกาศฤทธิ์ สิ้นทมิฬพิชิตไหว ตำนานเล่าขานไกล กอบกู้ไทยไว้ให้ชน ร่วมยุคทุกข์ลิขิต อำมหิตชีวิตหม่น เลือดใครไหลปะปน ทุรชนบนทางเดิน เมามานลานละโมบ ไร้ศีลโอบโลภสรรเสริญ ยกย่องท่องคำเยิน ล้มลงเพลินเกินยินยอ แผ่นดินถิ่นนที กฏเสรีที่ร้องขอ เลือดไทยไหลให้พอ บทเรียนรอต่อจากนี้ กลียุคทุกข์ทมิฬ เคียดแค้นสิทธิ์ฤทธิ์ศักดิ์ สี เข่นฆ่าสามัคคี ไร้ปราณีทวีคูณ ศานติ จิรกาล อุดมการณ์พานดับสูญ หัวใจไร้อาดูลย์ โศกาดูรทูนทับถม ตั้งจิตอธิษฐาน คคนานต์ประทานสม ขอไทยไม่ตรอมตรม ได้ชื่นชมไปนมนาน. ................................................ ขอไทยไม่ตรอมตรม ได้ชื่นชมไปนมนาน. (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_009.png) หัวข้อ: Re: "บทเรียนจากอดีต...ถึงความหวังในปัจจุบัน" เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 12 มีนาคม 2010, 10:38:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_007.gif) เมื่อคนไทยไล่ฆ่าอนาคต เลือดหลั่งรดน้ำตาศรัทธาสูญ สามัคคีสิ้นไปไม่เกื้อกูล ทวีคูณศึกล้ำคอยย่ำยี ประวัติศาสตร์ชาติไทยใครมาหมุน ความการุณย์หมดสิ้นกลิ่นศักดิ์"สี" เมื่อคนไทยสิ้นไร้ในปราณี สิทธิ์เสรีคงไว้เพื่อใครกัน อธิฐานวานขอรอสันติ ดอกไม้ผลิหลายหลากฝากสีสันต์ เป็นดอกไม้แห่งคุณค่านา-นาพันธุ์ ใต้ฟ้าอันสีครามสยามไทย. (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_010.gif) หัวข้อ: Re: "บทเรียนจากอดีต...ถึงความหวังในปัจจุบัน" เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 13 มีนาคม 2010, 02:13:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_137.gif) อกระทมล่มแล้ว ความหวัง ห่ำหั่นเพราะชิงชัง มืดแท้ อดีตผ่านพลาดพลั้ง ร้องสั่ง ดินเฮย สันติสิพ่ายแพ้ ทุกข์ร้อนทารุณ (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_137.gif) หัวข้อ: Re: "บทเรียนจากอดีต...ถึงความหวังในปัจจุบัน" เริ่มหัวข้อโดย: golf666 ที่ 20 เมษายน 2010, 11:47:AM สังคมที่สับสน..ผู้คนเหมือนอดอยากเงินกระหาย
แย่งชิงแดง..เหลืองแบ่งแยก กัดกันตาย สังคมวอดวาย....ฉิบหายที่หน้าประตู... . จะทำอย่างรัยเล่าเพื่อลูกหลาน. หรือ อยากปล่อยหั้ยกลายกระหายสงครามสี.. เป็นอย่างนี้ไม่นานหมดชีวี ไม่มีที่ให้เหยียบ ประเทศสิ้นหมด ก็จบพลัน ไม่พอใจเรื่องใดก็รวมกลุ่มเดินประท้วง ชาติบ้านเมืองกำลังล้มล่มสลาย หยุดเทอพอแล้วฆ่ากันเองแบ่งแยกกัดกันตาย. ชาติสลายที่แล้วมาใครจดจำ .... หรือจะปล่อยประวัติศาสตร์ให้สิ้นค่า สิ่งเตือนมาถูกผิดแม้งก็เห็น พฏษภาผ่านมาแล้วฟ้าทมิฏ เราก็เห็น หรือจะหั้ยซ้ำรอยเดิม ..........ทุนนิยม มายาล้วนสร้างขึ้น ประชานิยมต่อไปคงเน่าสลาย ปกป้องชาติวีรชนเลือดชะโลมกาย ถึงตัวตายขอร่างกายชะโลมดิน ถึงพวกโง่ที่คิดร้ายทำร้ายชาติ คนหมู่มากแล้วงัยใครเล่าสน ขัดแย้งนิดหน่อยรวมกลุ่มท้วงเสรีชน? ลืมตัวตนอำนาจเงินล้วนมายา อยากหั้ยช่วยแสดงความคิดเห็น ถึงเมืองไทยที่วกวนโลบตัญหา เพื่อนคนไทยช่วยกันคิดสิ่งแล้วมา ว่าปัญหาควรทางออกมีหนใด อย่านิ่งเฉยเพราะเป็นปัญหาชาติ เพื่อลูกหลานมีแผ่นดินไม่สับสน ปลูกความคิดไม่ละโมบเห็นแก่ตน ปลุกระดมครอบคลุมเพื่อตอบแทนนน หัวข้อ: Re: "บทเรียนจากอดีต...ถึงความหวังในปัจจุบัน" เริ่มหัวข้อโดย: ..ทักษมน.. ที่ 20 เมษายน 2010, 12:06:PM ให้เสียเลือดเชือดเนื้อเหลือแต่ร่าง เกิดช่องว่าง อ้างอยู่... กูหวงแหน สายสัมพันธ์ ป่าวประกาศ ต่างขาดแคลน เมืองThailand ที่ได้ยิน แผ่นดินเรา ไม่อยากเอ่ยเกยกล่าว...ที่ร้าวฉาน ทุกวันวาน....หารือ..คืองี่เง่า ทั้งใหม่-เก่า เน่าหืน...กล้ำกลืนเอา มากล่อมเกลากล่าวกันจนบานปลาย ไม่แนบเนียนเปลี่ยนใจ...ให้เป็นรัก ใครทึกทัก ทุกข์ล้น....อย่าขวนขวาย ขอโทษที...ที่มา...หน้าไม่อาย มองอบาย..ครอบคลุม..แบบลุ่มดอน เขียนมากไป กลอนถูกเก็บ...ยังเจ็บอยู่ ยิ่งร้องกู่ โหยหา..เหมือนหมาหอน เค้าเกลียดกลัว..ตัวเรา.ไม่เข้ากลอน ไม่หลับนอน..เพราะทุกข์เข็ญ เกิดเป็นไท emo_108 emo_108 emo_108 emo_108 emo_108 emo_108 emo_108 |