|
หัวข้อ: เป็นไข้เหงาแต่เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: เมษายน ที่ 01 มีนาคม 2010, 12:56:PM สักวา วันนี้ พี่เป็นไข้
ไร้ยาใจ ที่นั่ง ประโลมขวัญ พี่นอนเพ้อ คว้าอากาศ มิอาจทัน โถ่น้องจันทร์ หายวับ ไปกับตา พี่เมาไข้ เมายา ไร้แรงเรี่ยว แต่ยังเทียว แต่งกลอน ให้หรรษา คิดถึงน้อง จังเลย นะแก้วตา เดี๋ยวหายแล้ว พี่ยา จะโทรไป แต่บัดนี้ ฤทธิ์ยา ท่านออกแล้ว พี่ไม่แคล้ว กลับไป นอนสับสน หายเมื่อไร พี่โทรแน่ ดวงกมล พี่ยอดคน ขอลา ไปเอิงเอย. หัวข้อ: Re: เป็นไข้เหงาแต่เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: Pamoo ที่ 01 มีนาคม 2010, 01:50:PM สักวา วันนี้ พี่เป็นไข้ ไร้ยาใจ ที่นั่ง ประโลมขวัญ พี่นอนเพ้อ คว้าอากาศ มิอาจทัน โถ่น้องจันทร์ หายวับ ไปกับตา พี่เมาไข้ เมายา ไร้แรงเรี่ยว แต่ยังเทียว แต่งกลอน ให้หรรษา คิดถึงน้อง จังเลย นะแก้วตา เดี๋ยวหายแล้ว พี่ยา จะโทรไป แต่บัดนี้ ฤทธิ์ยา ท่านออกแล้ว พี่ไม่แคล้ว กลับไป นอนสับสน หายเมื่อไร พี่โทรแน่ ดวงกมล พี่ยอดคน ขอลา ไปเอิงเอย. สักวา เมษายน คนจับไข้ ช่างกระไร ยังมีแรง มาส่งสาร แถมออดอ้อน วอนเว้า เจ้านงคราญ น่าสงสาร รีบกินยา ค่อยมาวอน โถเมาไข้ เมายา หน้าคงเหลือง ยังหาเรื่อง หรรษา มาแต่งกลอน ถ้าไม่ไหว หรือไรหนา ขอลานอน รีบพักผ่อน ขอให้ หายเร็ว เร็ว emo_78 emo_78 emo_78 emo_78 emo_78 emo_78 emo_78 หัวข้อ: Re: เป็นไข้เหงาแต่เดียวดาย เริ่มหัวข้อโดย: เมษายน ที่ 01 มีนาคม 2010, 04:16:PM ถึงตอนนี้ น้องเมษา ฟื้นไข้แล้ว
แต่ไม่แคล้ว คงป่วยใจ ไม่ไปไหน ก็โทรไป ไม่รับสาย ซิยาใจ คงจะไป ชาร์ตมือถือ อีกตามเคย emo_111 |