หัวข้อ: กวีนิพนธ์ บนบัตรเข้าห้องสอบ "มหากาพย์โอเน็ต" เริ่มหัวข้อโดย: สายลมสีขาว ที่ 25 กุมภาพันธ์ 2010, 07:04:PM บทนำ (ชั่วโมงคณิตศาสตร์)
สักวาสอทอศอชอบแกล้งเด็ก หนูไม่ใช่มดเอ็กซ์นะครูขา วิ่งวุ่นทั่วโรงเรียนกวดวิชา เพื่อจะหาความรู้มาใส่ตัว อาจารย์ปิง คูรพี่แนน ครูสมศรี อาจารย์อุ๊เคมีหนูเรียนหมด ตรีโกณตรรกยะหนูจำครบ แต่ทำไมคะแนนตกทุกวิชา ขอกราบแทบเท้าซักพันครั้ง หนูจะเอาหัวโขกใส่ข้างฝา ไม้เมตรไม้มุมเต็มอัตรา ขว้างปาหน้ากระทรวงให้รู้กัน ดร. อุทุมพร จามรมาน เลิกแกล้งหนูทีเถอะนะครูขา โอเน็ต แกท แพท โหมกันมา ชาติที่แล้วเก็บกดหรือค่ะครู เปลี่ยนแหลกข้อสอบที่ปีหนู แกทนู้น แพทนี้ หนูจังก้า เอเน็ต เอ็นที เปลี่ยนไปมา สะใจหรือยังค่ะคุณครู ขอเถอะเอ็นทรานซ์จงกลับมา กลับมารุ่นหนูจะได้ไหม แกท แพท เอ็นที เวนจรรไร โถมเข้าใส่หนูไม่ทันได้ตั้งตัว สอทอศอเลิกแกล้งหนูได้ไหม ช่วยทำให้รุ่นน้องหนูง่ายกว่า รุ่นหนูทดลองไปสมน้ำหน้า ดันมาเกิดรุ่นนี้ทำไมหละ ------------------ บทที่ 1 บทชมความงามของข้อสอบ (ชั่วโมงวิทยาศาสตร์ 1ชม.กว่าๆ) สักวาว่าต่อ สทศ. หนูอยากขอระบายหน่อยจะได้ไหม ใช้เวลาในการสอบไม่นานไป แต่งกลอนให้(ดร.)อุทุมพรนั้นได้ฟัง เริ่มสังเวชตัวเองเมื่อตอนสอบ มากกว่า 1 คำตอบ อนาคตไม่สดใส ถามคุณครูหนูจะเดาได้อย่างไร หมดทางไปหมดปัญญาหาทางเดา ตามมาด้วยอังกฤษคิดไม่ออก อยากบอกครูหัวหนูเริ่มมีเขา เพราะ Errorของครูทำหนูเน่า หนูเลยเศร้าคะแนนEng (อิ๊ง)เริ่มหายไป เช้าต่อมาเริ่มสอบภาษาไทย ใช้เวลานานไปอย่าสงสัย ก็ข้อสอบ หนึ่งร้อยข้อของครูไง ที่ทำให้หนูทั้งเบลอร์และท้อใจ ณ ตอนนี้กำลังสอบวิชาวิทย์ ดับสนิทไม่รู้ไปทางไหน เล่นสามข้อสองคะแนนพลาดไม่ได้ หนูนั้นไซร้ขอทิ้งเลยแล้วกันครู เหลือสุขะหนึ่งวิชาคิดไม่ตก กว่าจะครบหกวิชานานหนักหนา สุขะนี้ยังบวกอีกหลายวิชา ศิลปศึกษา งานบ้าน ในหนึ่งเดียว แต่กระดาษคำตอบทำสงสัย ด้วยเหตุใดข้อสี่สิบทำหนูเสียว ด้วยข้อนั้นคะแนนเต็มถึงสิบเชียว ผิดข้อเดียวแสนระทมและตรมใจ ด้วยเหตุใดAd.53จึงยากเย็น เป็นทั้ง GAT ทั้ง NT อย่าสงสัย ครูบอกว่าลองระบบให้เป็นไป คือกลไกการศึกษาไม่น่าชม จึงขอวอน สทศ. ขอวอนไหว้ ให้ผู้ใหญ่เห็นใจเด็กที่ขื่นขม ต้องมาสอบทุกเดือนจนระบม ชอบให้สะสมความเครียดหรืออย่างไร ขอเรียนเชิญผู้ใหญ่ทุกๆท่าน มานั่งสอบด้วยกันจะดีไหม ให้ได้รู้ที่ว่ายากคืออย่างไร ถ้าท่านได้คะแนนเต็มจะกราบเลย ขอร้องเถอะท่านผู้ใหญ่ขอวอนไหว้ หนูอยากให้เอนทรานซ์เหมือนอย่างเคย โปรดอย่าได้นั่งนิ่งและเฉยเมย กระนั้นเลยฟังเสียงเด็กหนูทดลอง สทศ. โปรดฟังให้ชัดเจน โปรดอย่ามีแกท แพท ในรุ่นสอง แต่ถ้ามีก็อย่าได้คิดลองของ อยากทดลองเด็กเต็มที่ไม่ให้เดา จนตอนนี้เวลาสอบยังไม่หมด พ้นกำหนดชั่วโมงสอบนานนักหนา ครูไม่น่าห้ามนำพาเอาหมอนมา เพราะเผื่อว่าทำเสร็จพักผ่อนเลย บทจบ สักวารอบสุดท้ายขอกล่าวจบ ขอน้อมนบข้อสอบอันสุดหิน ที่กล่าวเอ่ยเรื่อยมาใช่เกินจริง เป็นลมดินกลางห้องสอบก็ทำมา สังคม คณิต อังกฤษ ไทย สุขะศิลป์ วิทย์ การงาน ใช่ว่าง่าย โอเน็ต ครั้งนี้ยากเกินบรรยาย หนูขอตายซักพันครั้งยังไม่พอ ขอจบกลอนสักวาแต่เพียงนี้ ให้โชคดีมีชัยกันถ้วนหน้า ผลคะแนนเก๋ไก๋จงออกมา จงนำพาความสุขให้ทุกคนเอย *********************************** เกิดมา ตามชะตา ที่ขีดเขียน ให้พากเพียร อ่านเขียน เรียนหนังสือ ค่านิยม คนบังคับ ให้ฝึกปรือ ให้หยัดยืน ยึดถือใน ปริญญา ...สิบสองปี การศึกษา ภาคบังคับ ชีวีดับ เอ็นท์ฯสะท้าน หลากสาขา ใครกันหนอ ริเริ่ม คิดนำมา ใครกันหนอ นำพา ค่านิยม ...ฝากคำถาม ถึงดอกเตอร์ อุทุมพร ความเดือนร้อน ของเด็ก อันขื่นขม หลายเรื่องราว ปั่นหัวเด็ก มัธยม ให้ระบม ระร้าว ราวระทม ...การศึกษา เพื่อเด็ก ฤๅเพื่อใคร? เปลี่ยนบรรลัย นี่น่ะหรือ คือเหมาะสม GAT กระหน่ำ PATกระแทก แหลกระบม เสียงระงม ดังงึมงำ ตามทางราย อันONET โอ้โห โอ้ล่ะหนอ พอเถิดพอ ช่างคิด หามาได้ ทำอย่างนี้ ฆ่าผมเถอะ ฆ่าให้ตาย คิดได้ไง? อนาคต เพื่อทดลอง แอบเจ็บใจ PATครู ที่เคยออก ที่ท่านบอก 99H ฝนแถวสอง กฎงี่เง่า ทำร้ายเด็ก คงสมปอง แค้นนี้ต้อง ชำระ นะอุทุมฯ ที่ท่านเปลี่ยน ระบบ การศึกษา เพราะใจรัก พัฒนา หรือข้ออ้าง? แถมอีกหนึ่ง ความสงสัย ไม่เลือนลาง กับค่าจ้าง สอบสองร้อย ต่อวิชา ถึงรูปหล่อ แต่พ่อ ไม่ได้รวย สอบทีนึง ก็ซวย กันถ้วนหน้า คิดหน่อยสิ สอบสองร้อย ต่อวิชา เบ็ดเสร็จมา ค่าสอบ เกือบสองพัน สอบสามครั้ง ต่อหนึ่งปี โปรโมชั่น แต่ละครั้ง ล้วนจ่ายมาก สูงหนักหนา การศึกษา แฝงธุรกิจ น่าเวทนา นโยบาย เร่งพัฒนา การศึกษา...ให้จมดิน ...จึงร้อยเรียง ประสบการณ์ ที่พานพบ ต่อให้เขียน ร้อยจบ ไม่หมดสิ้น ร้อยความ”เหนื่อย” ร้อยความ”หน่าย” ให้ได้ยิน ร้อยชีวิน พันชีวา ถูกฆ่าตาย...(ทั้งเป็นT-T) แต่งโดย เพื่อนร่วมชะตากรรม หัวข้อ: Re: กวีนิพนธ์ บนบัตรเข้าห้องสอบ "มหากาพย์โอเน็ต" เริ่มหัวข้อโดย: สายใย ที่ 25 กุมภาพันธ์ 2010, 08:41:PM (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_027.gif) "หนทางไปสู่เกียรติศักดิ์ จักประดับไปด้วยดอกไม้ หอมหวลชวนจิตไซร้ ไป่มี " พระราชนิพนธ์ ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๖ (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_027.gif) จงใจเย็นนะน้องละอองดาว เรื่องดังกล่าวถ้าแย่ต้องแก้ไข เถอะตอนนี้ ลืมลบ สงบใจ ทำไม่ได้ ใช่แต่เรา อย่าเศร้าเลย การศึกษาของไทย ยังไม่นิ่ง เพราะหลายสิ่ง ยิ่งนัก สุดจักเผย นักเรียนจึงหัวหมุนไม่คุ้นเคย แต่น้องเอ๋ยโลกใหม่หมุนไวนัก... ...ขอเป็นกำลังใจให้น้อง ๆ ทุกท่าน ใจเย็นและ สู้ ๆ ครับ... (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_011.gif) |