|
หัวข้อ: "ไม่ขอเจอ" เริ่มหัวข้อโดย: สุภาพบุรุษทรชน ที่ 13 กุมภาพันธ์ 2010, 11:16:PM หากรอยยิ้ม พิมพ์ใจ จากเธอนี้ อาบรังสี อำมหิต ปกปิดร่าง แฝงด้วยเล่ห์ แห่งหวัง ยังอำพราง นิมิตสร้าง ผ่องผุด สุดฤดี หวานข้างนอก ขมข้างใน ใจไม่สุด ช่ำชองยุทธ์ ฉุดกระชาก ลากศักดิ์ศรี ให้ผู้ชาย พะวง หลงความดี ด้วยวจี บดขยี้ แล้วบีฑา เจ็บจนล้ม ซมซาน มานานเนิ่น หลงเพลิดเพลิน เกินขอบ มอบให้หา เป็นบุรุษ สุดตัว มืดมัวตา สุดท้ายพา ความเศร้า มาเฝ้าคอย ไม่ขอเจอ อีกแล้ว แน่วแน่จิต แม้นลิขิต นงนุช สูงสุดสอย จะขออยู่ กับฝัน อันเลื่อนลอย จะอยู่คอย ความจริง สิ่งนิรันดร์ ..................................... emo_111 |