|
หัวข้อ: ลูกผู้ชายไว้ลายเป็น เริ่มหัวข้อโดย: ปีศาจสุรา ที่ 13 กุมภาพันธ์ 2010, 06:59:PM โอ้อกเอ๋ยไยเป็นเช่นนี้หนอ เจ้าจะรอถึงวันไหนใจจะขาน หรือจะปล่อยเวลาล่วงเลยนาน ปล่อยให้ผ่านผันไปไม่เอ่ยความ คอยตอกย้ำซ้ำซ้ำคำว่ารัก เอ่ยให้เธอประจักษ์อย่าทักถาม บอกให้เธอได้รู้ทุกโมงยาม เฝ้าติดตามห่วงไยไปทุกคืน พูดกับเงาตัวเองเล็งกระจก พูดไม่ตกหล่นคำไม่จำฝืน แต่พานพบตัวเธอนั้นหยัดยืน ต้องกล้ำกลืนฝืนคำลงลำคอ ได้แต่ยิ้มใจสั่นให้หวั่นไหว ไม่กล้าบอกออกไปเป็นไรหนอ รวบรวมกล้าแต่ว่าไม่เพียงพอ แล้วจะรอเมื่อไรใจกล้าพอ เป็นอย่างไรเป็นกันแหละวันนี้ เอื้อนวจีเอ่ยวาจาว่ารักหนอ เธอก็ตอบตกลงปลงเออออ เราหายท้อหน้าแดงยิ้มแฉ่งเชียว เสียเวลารวมกล้ามานานเนิ่น นานเหลือเกินมัวเพลินกับความเสียว บอกออกไปรวดเร็วเหมือนไข่เจียว เกือบจะเลี้ยวทางรักให้หักลง จึงบอกใจตัวเองให้ยอมรับ แต่นี้นับต่อไปอย่าไหลหลง คิดไปเองกลัวช้ำให้ปลดปลง เธอตกลงไม่เห็นช้ำทำแล้วดี แม้นว่าบอกไปแล้วเธอไม่รัก ดีกว่าว่าทึกทักเอาเขาไม่สน ยกภูเขาออกจากอกไม่ทุกข์ทน เกิดเป็นคนเป็นชายไว้ลายเรา หัวข้อ: Re: ลูกผู้ชายไว้ลายเป็น เริ่มหัวข้อโดย: webmaster ที่ 13 กุมภาพันธ์ 2010, 07:57:PM เมื่อก่อนมีกลอนประจำเด็กราม ที่ลุงเคยเรียน
ลูกผู้ชายฆ่าได้ แต่ถามเรื่องหน่วยกิตไม่ได้ ลูกผู้หญิงกินได้ แต่จ่ายไม่เป็น ขำๆนะพีน้อง หัวข้อ: Re: ลูกผู้ชายไว้ลายเป็น เริ่มหัวข้อโดย: ปีศาจสุรา ที่ 13 กุมภาพันธ์ 2010, 07:59:PM เมื่อก่อนมีกลอนประจำเด็กราม ที่ลุงเคยเรียน ลูกผู้ชายฆ่าได้ แต่ถามเรื่องหน่วยกิตไม่ได้ ลูกผู้หญิงกินได้ แต่จ่ายไม่เป็น ขำๆนะพีน้อง ขอบคุณมากครับลุง ผมก็เรียนรามเหมือนกันครับ แต่ไม่รู้จะจบเมื่อไรครับ อิอิอิ หัวข้อ: Re: ลูกผู้ชายไว้ลายเป็น เริ่มหัวข้อโดย: ไพร พนาวัลย์ ที่ 21 กุมภาพันธ์ 2010, 03:14:PM อยากไว้ลายชายชาติมาดคนเก่ง อยากจะเล็งแลมองจ้องตาหวาน ยืนทำใจให้กล้าหาญนานสองนาน แต่พอได้พบพานปานไฟลน emo_12 เขาทั้งสาวทั้งสวยรวยคนรัก อยากสมัครรักคุดสุดคิดค้น เขาชะม้ายชายตามาเจอตน หัวใจหล่นเย็นวาบกำซาบใจ emo_10 ตัดสินใจเด็ดเดี่ยวเดินตรงดิ่ง เธอยืนนิ่งมองตรงคงหวั่นไหว แต่ยิ้มรับกับคนที่อยู่ไกล มองข้ามไหล่ตัวเรา อ้าว ผิดคน emo_29 emo_33 emo_111 ปรางค์ สามยอด |