ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

"เล่นขายของ?"

๐

๐ เสียงเจื้อยแจ้วสาละวนบนแคร่ไผ่
กวักมือไม้เรียกพี่นี้ซื้อของ
พี่ขัดใจไม่เล่นเป็นตาพอง
เห็นหน้าน้องนั่งงอนพี่ผ่อนตาม

๐ เป็นเพื่อนเล่นขายของน้องตอนเด็ก
คราวนั้นเล็กยอมไปไม่ไต่ถาม
แค่น้องชอบรู้ได้จึงไม่ปราม
เจ้ารู้ความดูซื่อตื้อทุกวัน

๐ พี่คอยเก็บใบตองมากองให้
ทั้งใบไม้กะลามาเสกสรร
เจ้านั่งเด็ดฉีกเล่นเป็นรู้กัน
ทั้งจับหั่นทำคล้ายขายข้าวแกง

๐ โตขึ้นหน่อยเพิ่มไฟขายขนมครก
ยังตลกหยอดแคะและตักแบ่ง
ยื้อพี่ชิมส่ายหน้าให้ตาแดง
พี่ก็แกล้งตักขนมข่มใจกิน

๐ จากวันนั้นสิบปีพี่ย้ายบ้าน
ไม่เคยผ่านแวะเรือนกลับเยือนถิ่น
สิ่งเก่าเก่าลางเลือนเหมือนโบยบิน
ไม่ได้ยินข่าวใครในก่อนกาล

๐ มาวันนี้พี่เยือนถิ่นเรือนเก่า
ได้เจอเจ้างามสะพรั้งทั้งอ่อนหวาน
เป็นนางฟ้าขายขนมคนจมบาน
พี่จ้องพานเจ้าสบยิ้มหลบตา

๐ ไม่มีเสียงเจื้อยแจ้วแล้วร้องเรียก
แต่ฉุดพี่พร่ำเพรียกใจเรียกหา
สีชมพูแก้มเจ้าเล่าตอบมา
ชวนพี่ยาเหมาน้องทุกห้องใจ?"

ระนาดเอก