10 มิถุนายน 2010, 05:20:PM |
|
|
08 กรกฎาคม 2010, 10:32:PM |
|
|
02 สิงหาคม 2010, 01:33:PM |
masapaer
|
 |
« ตอบ #2 เมื่อ: 02 สิงหาคม 2010, 01:33:PM » |
ชุมชน
|
@ หนึ่งนาทีที่หัวใจ @
หนึ่งนาทีที่ใจในมนุษย์ ยากจะผุดหมายเหตุสังเกตผล ระยะห่างกว้างยาวน้าวกมล สุดจะค้นคาดเดาเอามาตรา
หนึ่งนาทีที่ใจได้เริ่มตื่น พบตัวแปรใดอื่นฝืนประหม่า กลายเป็นผลในเหตุเจตนา กระจายทั่วอุราหาเหตุนั้น
ในนาทีที่ใจได้เกิดคิด เนรมิตในจินต์ก็บินฝัน อาจควบคุมอย่างยากมักไม่ทัน วุ่นวายพลันสั่นรัวในหัวใจ
หนึ่งนาทีที่ใจได้เริ่มต้น เริ่มขุดค้นด้นหาค่าสิ่งไหน เกิดกิ่งก้านธารคิดประสิทธิ์ไกล เดินทางไวในจิตที่คิดนำ
หนึ่งนาทีที่ใจได้เดินทาง ผ่านโลกกว้างอย่างไวให้ถลำ เรียกไม่กลับลับเลือนเบือนความจำ หลงดื่มด่ำเที่ยวท่องล่องโลกา
เดินทางกว้างหลงใหลในสามโลก อุปโลกน์โยกเปลี่ยนเพียรเสาะหา ทั้งความสุขเศร้าโศกโลกมายา ทั่วทิวา...ราตรี...สีทันดร
หยุดเพียงหนึ่งนาทีที่ใจล้า อาจพบค่าความหมายในโลกกร่อน ละอุปาทานขันธ์หยาบคราบนิวรณ์ เพื่อใจผ่อนหย่อนคลายในนาที
|
|
|
|
02 สิงหาคม 2010, 02:25:PM |
|
|
03 สิงหาคม 2010, 04:02:PM |
masapaer
|
 |
« ตอบ #4 เมื่อ: 03 สิงหาคม 2010, 04:02:PM » |
ชุมชน
|
@ หนึ่งนาทีที่ใจหลงทิศ @
หนึ่งนาทีที่หลงจงได้คิด ท่องจับจิตวิญญาณอันผยอง ซึ่งอาจหลงดงใจให้คะนอง ตามครรลองของธรรมที่นำทาง
คือเริ่มต้นหนทางอย่างหาญกล้า เผชิญหน้าป่าใจในหลุมกว้าง ที่ถูกตั้งแอบดักกักหลุมพราง ด้วยคิดวางหลอกไว้ในใจตน
หนึ่งนาทีที่ใจได้หลงทาง ในรู้สึกอ้างว้างต่างฉงน เคว้งคว้างใจไหวหวั่นพรั่นกมล เหตุเพราะกลของใจในตัวเรา
หนึ่งนาทีขอใจได้เริ่มต้น เริ่มเสาะค้นรนหาฆ่าสิ่งเร้า ที่อาจทำจิตหวั่นพรั่นไม่เบา เพื่อลบเงาเศร้าหมองที่ครองใจ
แค่เวลามินานผ่านนาที ช่างเร็วรี่ผ่านพ้นวนเปลี่ยนได้ เกิดปะทะสองขั้วรัวข้างใน กับธารคิดที่ไวในจิตนี้
หนึ่งนาทีที่ใจได้ผุดคิด อาจพะวงหลงผิดติดวิถี หลงกับดักของตนระคนมี ด้วยคิดที่ไร้ทิศให้จิตวาง
|
|
|
|
03 สิงหาคม 2010, 04:23:PM |
อัศจรรย์จิต
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
คะแนนกลอนของผู้นี้ 118
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 222
พี่ชายมาเองจำ รหัสเข้าตัวเองไม่ได้555
|
 |
« ตอบ #5 เมื่อ: 03 สิงหาคม 2010, 04:23:PM » |
ชุมชน
|
หนึ่งนาทีที่อยากจำ
นาทีหนึ่งซึ่งนับระดับนิ้ว ช่างเลยลิ่วผ่านไวจนใจหาย เพียงสัมผัสผ่านตาภาษากาย ฉันละลายหลอมเหลวเข้าเปลวไฟ
อยากหยุดเหยียบยลยินเยื้อยันอยู่ หยุดฤดูปูทางสว่างใส งอกเงยออกดอกรักสลักใจ รู้หรือไม่นาทีนี้มีเพียงเธอ
อยากจะจดหยดเหงื่อระเรื่อแก้ม อยากเซาะแซมกลางใจใฝ่เสมอ อยากจำดวงตาพาละเมอ ฉันเฝ้าเพ้ออย่าผ่านวารเวลา
|
|
|
|
10 พฤศจิกายน 2010, 05:57:AM |
|
|
10 พฤศจิกายน 2010, 10:24:AM |
|
|
10 พฤศจิกายน 2010, 12:12:PM |
ดาวระดา
|
 |
« ตอบ #8 เมื่อ: 10 พฤศจิกายน 2010, 12:12:PM » |
ชุมชน
|
หนึ่งนาที ที่ทนฟัง
หนึ่งนาทีปรี่ท้นล้นกระอัก เมื่อสิ้นวรรคคำหวานผ่านเรื่องหลอก บังความต่ำคร่ำคร่า...ช่างกล้ากรอก อีกระรอก...คงแหลกแตกกระจาย
ผิดแล้วผันหันหาคำมา-กลบ ยากจะลบเรื่องเลวหลุดเหวหาย บังไม่มิดปิดม่านเพียงด้านปลาย ร่องความร้ายผายรูปจากร่องรอย
ระอาเอียนเจียนใจจะใคร่รับ ต้องหันขวับปรับตนเตรียมร่นถอย หนึ่งนาทีแทบท้อไม่รอคอย ยากจะคล้อยตามคำที่ร่ำริน
คำโกหกฟกช้ำคร่ำด้วยคราบ แห่งห้วงบาป-ฉาบบุญไม่สูญสิ้น เศษสวะปะปนเป็นมลทิน เพียงได้ยินเพียงเสี้ยวหมดเรี่ยวแรง
หยุดนิ่งเสียเกลี่ยไปก็ไร้ผล คำขาดมนตร์ยลหมายสุดหน่ายแหนง เลิกขุดคว้าหาคำนำเคลือบแคลง เพราะรู้แจ้งแก่ใจ.....ฉันใช่ควาย
|
|
|
|
10 พฤศจิกายน 2010, 03:14:PM |
|
|
10 พฤศจิกายน 2010, 03:25:PM |
|
|
10 พฤศจิกายน 2010, 03:34:PM |
|
|
|